Bijna driekwart van de Nederlandse werknemers vindt dat verslaafde werknemers geen recht hebben op doorbetaling van loon wanneer die zich ziek melden. Het verzijgen van een verslaving kan voor de werkgever en voor de werknemer flinke gevolgen hebben. Het loon kan voor de werknemer stopgezet worden en de werkgever is zijn medewerker ineens een tijdje kwijt. Gemiddeld heeft een op de tien werknemers een alcoholprobleem. Is het rechtvaardig om verslaafde werknemers loon te weigeren als ze door hun verzwegen verslaving t.o.v. de werkgever niet op het werk verschijnen? Klik hier voor de rest van het artikel.
Reactie:
In het artikel worden verschillende meningen gegeven over de stelling: 'Werknemers hebben geen recht op loondoorbetaling bij ziekte wanneer deze ziekte te maken heeft met zijn/haar verzwegen alcohol of drugsverslaving,'. Deze stelling wordt door U-center, een kliniek die alcoholverlaafden behandelt, sterk tegengesproken. Daarintegen zegt de heer Adriaans, directeur van Jurofoon, dat het loon van een werknemer stopgezet kan worden wanneer een werknemer door zijn verslaving ziek wordt en heeft gezwegen over zijn verslaving tegen de werkgever. Ik ben van mening dat werknemers niet graag toegeven aan hun alcohol of drugsverslaving. Deze verslaving licht heel gevoelig en wordt waarschijnlijk niet geaccepteerd door de werkgever. Uit vrees voor hun baan wordt de verslaving vaak verzwegen door werknemers. Het is dus helemaal niet raar dat een werknemer over zijn verslaving zwijgt. Verder kiest een werknemer er zelf vaak niet voor om verlaafd te worden. Er spelen vaak andere factoren mee zoals de thuissituatie van de werknemer, stress, psychische problemen, etc. Wanneer een werkgever deze problemen van zijn medewerker over het hoofd ziet, vind ik niet dat hij het loon stop kan zetten bij ziekte van een verslaafde medewerker. Er zijn bijna altijd oorzaken waardoor een alcohol of drugsverslaving veroorzaakt wordt. Een verslaving overkomt een medewerker, hij kan hier vaak niets aan doen. Zelf wil een werknemer natuurlijk ook van zijn verslaving af. De belangrijkste taak van de werkgever in zo'n situatie is om de werknemer van zijn verslaving af te laten komen en hem weer zo snel mogelijk aan het werk te krijgen. Dit is goed voor de ontwikkeling van de medewerker (die beseft dat hij niet goed bezig is geweest en dat het in het vervolg anders moet) en voor de organisatie (die ziet in dat dit soort problemen sneller gezien moeten worden en ze leren omgaan met dit soort tegenvallers).
Om nu terug te komen op de vraag die ik eerder gesteld heb: Is het rechtvaardig om verslaafde werknemers loon te weigeren als ze door hun verzwegen verslaving t.o.v. de werkgever niet op het werk verschijnen? Nee, het is niet rechtvaardig om verslaafde werknemers loon te weigeren als ze door hun verzwegen verslaving niet op het werk verschijnen. Alcohol en drugsverslavingen worden veroorzaakt door andere factoren waaraan een werknemer vaak niets kan doen. Daarbij komt dat een verslaving moeilijk toe te geven is voor werknemers omdat ze vaak bang zijn voor de reactie van anderen en vrezen voor hun baan. Taak voor de leidinggevenden: Geef de werknemer de tijd om van zijn verslaving af te komen en zorg dat hij zo snel mogelijk weer gezond aan het werk kan.
Natuurlijk is een alcohol- en/of drugsverslaving geen keuze, maar er is wel een keuze om er mee te stoppen, al dan niet met (professionele) begeleiding. Als door gevolg van deze verslaving een werknemer ziek wordt, moet deze verslaving worden gezien als een ziekte en behoort het loon doorbetaald te worden. Om het recht op loondoorbetaling te behouden, wordt er wel van de werknemer verwacht dat hij de "genezing" niet opzettelijk belemmert. Het lijkt me een lastige kwestie om te beoordelen of een werknemer dit opzettelijk doet, maar hij legt zijn prioriteiten duidelijk niet bij zijn baan.
BeantwoordenVerwijderenIk ben het met je eens dat het niet rechtvaardig is om verslaafde medewerkers loon te weigeren, maar de verantwoordelijkheid moet niet geheel bij de werkgever worden gelegd. De werknemer heeft naar mijn mening de plicht de ware aard van zijn ziekte bespreekbaar te maken in een verzuimgesprek, of liever nog eerder. Hij moet bereid zijn te werken aan zijn verslaving, zo niet vind ik het terecht dat de loondoorbetaling (tijdelijk) wordt opgeschort.